Hef séð óskir um að sett væri fram verðlistar fyrir notaða hluti, það er óraunhæft á opnum markaði því það eru nokkrar hliðar á verðlagningu og því verði sem aðilar semja um í viðskiptum sín á milli, fyrir utan hraðar breytingar.
Ég skipti þessu í tvo þætti, annars vegar almenna og hina sem eru sérstakir fyrir tölvubúnað. Ath þetta er bara það sem ég man eftir þessa stundina. Hver og einn þessara þátta hefur áhrif við verðlagningu og umsamið verð:
Almennt:
- Framboð og eftirspurn (jafnvel scarcity)
- Samningatækni, stilla upp hærra verði til að geta prúttað eða bíða eftir réttum kaupanda, eða stilla upp lægra verði til að lágmarka fyrirhöfn og keyra sölu í gegn. (Ath að það getur í ákveðnum tilfellum aukið eftirspurn að hækka verð.)
- Virði vöru og tilfinningaleg tengsl (t.d. Apple hefur náð að skapa sterkar tilfinningar til vörumerkisins, ekki bara tæknin sem er seld)
- Framleiðslukostnaður þarf ekki að ráða söluvirði ef það er enginn tilbúin/nn að greiða fyrir það, algeng ástæða fyrir því að fyrirtæki fara á hausinn eða hætta með vörur.
- Ábyrgðarmál, samningar og skilmálar sem fylgja vörunni. Þetta er t.d. eitt af því sem aðgreinir margar tæknivörur sem eru á fyrirtækjamarkaði, sumt er með "on-site" ábyrgð, sumt er bara með varahlutum en engri vinnu, next business day osvfr fyrir utan ábyrgðartímann sjálfan
- Ýmsar náttúruhamfarir og óstýrðir atburðir, flóð á framleiðslusvæðum harðra diska olli verðhækkun og stöðnun í þróun í mörg ár, Covid eykur eftirspurn, minnkar framleiðslu ofl.
- Samkeppnisvörur / staðkvæmdarvörur - Hvað annað er í boðið sem uppfyllir þörfina ?
- Þekkingarmunur kaupanda og seljanda, það þarf ekki að vera slæmt, td. getur kaupandi vitað af sérstakri þörf eða tækifæri sem seljandi veit ekki af, honum ber ekki að upplýsa seljanda um það.
- Einskiptis viðskipti eða framtíðar viðskipti, orðspor osvfr
- Gengisþróun, tollar, áhætta, lagerhald, tryggingar, flutningur ofl
- Mikið af tölvubúnaði er í dag "commodity" vara, og því er mikið keppt á verðum, það á sérstaklega við um samsettu vörurnar, t.d. tölvuturnar, skjáir ofl nota sömu eða sambærilega íhluti. Galdurinn þarna er að ná til ákveðinna hópa með því að höfða til sérþarfa eða tilfinninga með markaðsetningu. Apple er dæmi um fyrirtæki sem hefur náð að brjóta sig út úr þessu, nýta hardware sem íhluti en eru að selja vörur sem eru ofar í virðiskeðjunni og framleiða sjálfir þegar við á.
- Moore's Law á ennþá við í dag og má segja að ímynduð virðisrýrnun á mörgum hlutum er því í takt við þessa reglu. Sem dæmi var lengi vel rætt um að sérstaklega ferðavélar (aukið slit) og jafnvel tölvukassar væru að rýrna um 50% á ári. Auðvitað er það bara þumalputtaregla, etv eitthvað hægst á þessu örlítið. Þetta þarf ekki að eiga við um tölvuskjái eða aðra hluti sem þróast hægar.
- Ýmis búnaður er mjög sérhæfður og jafnvel framleiddur í skamman tíma, þetta veldur skorti, sterk tenging við framboð og eftirspurn.
Gleðilegt ár !
