Hnífasaga..
Sent: Þri 02. Júl 2013 08:03
Afsakið fyrirfram fyrir Wall of Text, en vonandi ágætis saga. Smá langt en vonandi nennir einhver að lesa.
*Eftir að hafa pælt í stafsetningavillum, taldi ég að hnífur ætti að stafast sem knífur, að einhverju leiti, og þess vegna er það þannig í gegn um þessa grein.. jamm, ég er dáltið heimskur..
Ég fór til Kanada rétt eftir aldamót, 18 ára gamall. Rakst þar á alveg eitursvalann kníf til sölu á svona 4 þús kall, svona svipaður þessum hérna http://www.absolutelyneeded.com/wp-cont ... 00x600.jpg, nema með viðar wall-mount platta. Algerlega bitlaus, en það var oddur á honum. Ég vissi svo sem ekkert um vopnalögin eða þannig, en tók sénsinn á að koma honum inn í landið, þar sem ég var/er voða saklaus drengur.
Ég lendi í keflavík og þegar kemur að tollinum, vel ég línuna sem segir að ég hafi eitthvað til að tilkynna (reyni ekki að smygla honum inn fyrst.) Þar tekur á móti mér kona og spyr hvað ég vilji tilkynna. Ég segji henni að ég hafi keypt kníf, sýnisgrip og vildi athuga hvernig væri með að koma með svoleiðis inní landið.
Hún spyr voða hissa: "Kníf?, ertu með kníf í töskunni?" Já, segji ég, og endurtek það sem ég sagði á undan. Hún bað um að fá að sjá gripinn og ég opna töskuna og þar situr hann efst, í öskju með mynd af knífnum, á plattanum. Hún er eitthvað voða hissa, tekur kassann til einhvers yfirmanns þarna, og sendir mig svo inná skrifstofu til hans.
Þar spyr hann mig um nokkurnvegin það sama, til að fá allt á hreint, og segjir svo að hann hafi aldrei lent í því að einhver tilkynni svona án þess að reyna að smygla þessu í gegn fyrst. Segjir einmitt líka að ég geri ekkert ólöglegt því ég kem með þetta beint til þeirra.
Eeeeeen blaðið var vist yfir (man ekki, 10 eða 14cm, eitthvað svoleiðis) svo ég má ekki fara með hann í gegn. Ég spyr hvort það sé ekki eitthvað hægt að gera, skrá hann á vopnaleyfið hjá fósturföður mínum eða eitthvað, og hann ákveður að senda hann til sýslumanns eða lögreglustjóra (man ekki/veit ekki) míns bæjarfélags og láta þá útkljá þetta. Flott er, hugsa ég. Lítið bæjarfélag, og þeir ættu nú að vita að ég er enginn vandræðagemsi, svo vonandi fæ ég að hafa þetta upp á vegg inní herbergi.
Fast forward svona viku, þá fer ég á eina bensínstöðina heima og einn starfsmaðurinn þar spyr mig hvort ég hafi verið að kaupa kníf. "Ha?" segji ég. Jújú, þá höfðu þeir að sunnan sent knífinn út á land, í öskjunni með mynd af honum, merktan sýslu/löggu, MEÐ MÍNU NAFNI Á LÍKA, MEÐ RÚTU!!!
Hvað er í gangi?
Don't ask me.. Allavega hann kemur til þeirra, þeir skoða þetta og fósturpabbi minn fer til þeirra og athugar hvað þeir ætla að gera. Þeir segja við hann að þó þetta sé klárlega sýningargripur (mjög ýktur knífur) þá er samt hægt að ógna með honum, þannig að ég fékk ekki að halda honum..
Ég íhugaði fara með þetta í fjölmiðla á sínum tíma, aðallega út af því hvernig þeim datt eiginlega í hug að senda þetta með rútu, í kassa með mynd að því sem var inní kassanum, merkt mínu nafni en samt mátti ég ekki labba með þetta inní landið, en ég nennti ekki að standa í því.
TL:DR: Taktu þér 3 mín til að lesa söguna..
*Breytti titlinum frá "Talandi um Sverð.." þar sem það er villandi titill. Fyrri innlegg einfaldlega minnti mig á þessa sögu.
*Eftir að hafa pælt í stafsetningavillum, taldi ég að hnífur ætti að stafast sem knífur, að einhverju leiti, og þess vegna er það þannig í gegn um þessa grein.. jamm, ég er dáltið heimskur..
Ég fór til Kanada rétt eftir aldamót, 18 ára gamall. Rakst þar á alveg eitursvalann kníf til sölu á svona 4 þús kall, svona svipaður þessum hérna http://www.absolutelyneeded.com/wp-cont ... 00x600.jpg, nema með viðar wall-mount platta. Algerlega bitlaus, en það var oddur á honum. Ég vissi svo sem ekkert um vopnalögin eða þannig, en tók sénsinn á að koma honum inn í landið, þar sem ég var/er voða saklaus drengur.
Ég lendi í keflavík og þegar kemur að tollinum, vel ég línuna sem segir að ég hafi eitthvað til að tilkynna (reyni ekki að smygla honum inn fyrst.) Þar tekur á móti mér kona og spyr hvað ég vilji tilkynna. Ég segji henni að ég hafi keypt kníf, sýnisgrip og vildi athuga hvernig væri með að koma með svoleiðis inní landið.
Hún spyr voða hissa: "Kníf?, ertu með kníf í töskunni?" Já, segji ég, og endurtek það sem ég sagði á undan. Hún bað um að fá að sjá gripinn og ég opna töskuna og þar situr hann efst, í öskju með mynd af knífnum, á plattanum. Hún er eitthvað voða hissa, tekur kassann til einhvers yfirmanns þarna, og sendir mig svo inná skrifstofu til hans.
Þar spyr hann mig um nokkurnvegin það sama, til að fá allt á hreint, og segjir svo að hann hafi aldrei lent í því að einhver tilkynni svona án þess að reyna að smygla þessu í gegn fyrst. Segjir einmitt líka að ég geri ekkert ólöglegt því ég kem með þetta beint til þeirra.
Eeeeeen blaðið var vist yfir (man ekki, 10 eða 14cm, eitthvað svoleiðis) svo ég má ekki fara með hann í gegn. Ég spyr hvort það sé ekki eitthvað hægt að gera, skrá hann á vopnaleyfið hjá fósturföður mínum eða eitthvað, og hann ákveður að senda hann til sýslumanns eða lögreglustjóra (man ekki/veit ekki) míns bæjarfélags og láta þá útkljá þetta. Flott er, hugsa ég. Lítið bæjarfélag, og þeir ættu nú að vita að ég er enginn vandræðagemsi, svo vonandi fæ ég að hafa þetta upp á vegg inní herbergi.
Fast forward svona viku, þá fer ég á eina bensínstöðina heima og einn starfsmaðurinn þar spyr mig hvort ég hafi verið að kaupa kníf. "Ha?" segji ég. Jújú, þá höfðu þeir að sunnan sent knífinn út á land, í öskjunni með mynd af honum, merktan sýslu/löggu, MEÐ MÍNU NAFNI Á LÍKA, MEÐ RÚTU!!!
Hvað er í gangi?
Don't ask me.. Allavega hann kemur til þeirra, þeir skoða þetta og fósturpabbi minn fer til þeirra og athugar hvað þeir ætla að gera. Þeir segja við hann að þó þetta sé klárlega sýningargripur (mjög ýktur knífur) þá er samt hægt að ógna með honum, þannig að ég fékk ekki að halda honum..
Ég íhugaði fara með þetta í fjölmiðla á sínum tíma, aðallega út af því hvernig þeim datt eiginlega í hug að senda þetta með rútu, í kassa með mynd að því sem var inní kassanum, merkt mínu nafni en samt mátti ég ekki labba með þetta inní landið, en ég nennti ekki að standa í því.
TL:DR: Taktu þér 3 mín til að lesa söguna..
*Breytti titlinum frá "Talandi um Sverð.." þar sem það er villandi titill. Fyrri innlegg einfaldlega minnti mig á þessa sögu.